در محضر قرآن و عترت 2

قال الصادق علیه السلام:

نَفَسُ المَهمومِ لِظُلمِنا تَسبیحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادةٌ.

نفس کسی که به خاطر مظلومیت ما اندوهگین شود تسبیح و اندوهش برای ما عبادت است.

امالی شیخ مفید/ ص 338